تاثیر روش های مختلف کوددهی بر درصد پروتئین، فسفر و عملکرد دانه عدس (lens culinaris medic.) در شرایط اقلیمی خرم آباد

کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید محصولات زراعی با استفاده از کودهای بیولوژیک به عنوان جایگزین یا مکمل کودهای شیمیایی پر مصرف از جنبه های اکولوژیک و اقتصادی مزیت هایی را به دنبال دارد. تامین عناصر غذایی به صورت کاملاّ متناسب با تغذیه طبیعی گیاهان، کمک به تنوع زیستی، مقاومت به بیماری های گیاهی، تشدید فعالیت های حیاتی و حفظ و حمایت از سرمایه های غیر قابل تجدید ملی از جمله آب و خاک از مزایای استفاده از کودهای بیولوژیک می باشد. به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف کوددهی بر درصد پروتئین، فسفر و عملکرد دانه عدس رقم گچساران، آزمایشی در سال زراعی 88-87 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با کاربرد تیمار شیمیایی در سطوح مختلف کود سوپر فسفات تریپل (50, c1=100 ,c2=150 c3= کیلوگرم در هکتار) و تیمار بیولوژیکی درسه سطح کود زیستی فسفر بارور-2 ( 25b1= ,50, b2= 75 b3= گرم در هکتار) و تیمار تلفیقی شاملi1=(c1+b1), i2=(c1+b2), i3=(c1+b3), i4=(c2+b1), i5=(c2+b2), i6=(c2+b3) و تیمار شاهد (c0b0) اجرا گردید. نتایج نشان داد اثر تیمارهای مختلف بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب از تیمار i3 (75 گرم در هکتار کود بیولوژیک فسفر بارور- 2 +50 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل) با 6/442 و شاهد با 1/279 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین اثر روش های مختلف کوددهی بر میزان درصد فسفر دانه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود، بیشترین و کمترین میزان درصد فسفر دانه به ترتیب به تیمار i5 (50 گرم در هکتار کود بیولوژیک فسفر بارور- 2 + 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل) با 39/0 درصد و تیمار شاهد با 26/0 درصد مربوط بود. ولی از نظر درصد پروتئین دانه بین تیمارهای مختلف، اختلاف معنی-داری وجود نداشت. بنابر نتایج حاصل، استفاده از روش کوددهی تلفیقی به دلیل افزایش میزان عملکرد و درصد فسفر دانه و کاهش مصرف کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل می تواند راهی به سوی دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار باشد.